حروف اضافه یکی از مباحث پرکاربرد و مهم برای یادگیری گرامر و مکالمه در زبان ترکی استانبولی است. در زمان اضافه کردن حروف اضافه به انتهای کلمات باید به صدادار یا بی‌صدا بودن آخرین حرف آن کلمه دقت کنیم.
حرف اضافه‌ی به، در واقع جهت اسم در جمله را به سمت «چه، کجا، به چه کسی» مشخص می‌کند. معنای این پسوند در فارسی “به، بررویِ، به سمتِ، برایِ” است. حرف اضافه‌ی به، به صورت پسوندهای a /-e /-ya /-ye- به انتهای کلمات متصل می شود.
آخرین حرف صدادار کلمه یکی از حروف a ı o u باشد از پسوند a- استفاده می‌کنیم.
آخرین حرف صدادار کلمه یکی از حروف e i ö ü باشد از پسوند e- استفاده می‌کنیم.
آخرین حرف کلمه صدادار باشد به جای a- از ya- و به جای e- از ye- استفاده می‌کنیم. ( از y میانجی کمک می گیریم)
به خانه Eve
به ماشین Arabaya
به مدرسه Okula
به استانبول İstanbul’a
به بیمارستان Hastaneye
به علی, برای علی Ali’ye
ضمایر شخصی (فاعلی) همراه با حرف اضافه‌ی به:
به من, برای من Bana
به تو, برای تو Sana
به او, برای او Ona
به ما, برای ما Bize
به شما, برای شما Size
به آنها, برای آنها Onlara
به کجا؟ ?Nereye
?Ali nereye gidiyor
علی (به) کجا میرود؟
.Ali markete gidiyor
علی به مارکت میرود.
به چی؟ ?Neye
?Ebru neye bakıyor
ابرو به چی نگاه می کنه؟
.Ebru tabloya bakıyor
ابرو به تابلو نگاه می کنه.
به چه کسی؟ برای چه کسی؟ ?Kime
?Kime kek yapıyorsun
برای چه کسی کیک درست می کنی؟
.Size kek yapıyorum
برای شما کیک درست می کنم.
نکته:نرم شدن حروف بی صدا (Ünsüz yumuşaması) یا تغییرحروف بی صدا یک پدیده صوتی در ترکی استانبولی است. زمانی که کلمات به صامت های سخت ناپیوسته ( t, p, k, ç) ختم می شوند و پسوندی می گیرند که با یک مصوت شروع می شود صامت های ç، k، p، t در انتهای کلمات به شکل زیر نرم می شوند.
